Günlük
Yine yorucu bir gündü.Hem nöbetçi öğretmenlik hem de sınıfla uğraşmak çok zor.Ama öğrencilerimde güze davranışlar görünce tüm yorgunluğum bir anda gidiyor.Bugün ilk ders bitiminde öğrencilere "çocuklar bugün nöbetçiyim.Ben gelene kadar tahtaya yazdıklarımı siz de defterinize yazın" dedim.
Tenefüs bitip nöbet sınıfa girince sınıfta "çıt yok" tebiri çok hafif kalır.Neredeyse öğrenciler nefes almıyor.Tahtaya bakıp yazı yazıyorlar.Başkan Ege ve yardımcısı Eylül sıralar arasında geziyorlar.Şaşırdım.Içeri girip "Allah Allah! Yanlış sınıfa girdim herhalde" diyerek dışarı çıktım.Tamam genelde sessiz beklerler ama bu kadar da da değil.Öğrencilerin görebileceği şekilde sınıf tabelasına baktım. "Doğru gelmişim.2/F sınıfı..bunlarda benim öğrencilerim" dedim.Öğrenciler gülmemek için kendilerini zor tutuyorlar.Sıraların arasında gezip öğrencileri kontrol ettim.Hepsi yazı yazmaya odaklanmışlar. Yaklaşık 5 dakika daha bu sessizlik devam etti.Ta ki Muhammet'in gürleyen sesiyle sınıf yankılandı.
"Öğretmenim bedene çıkacak mıyız?"
09.01.2017.Pazartesi
Kitap okuma saatiydi.Öğrencilere hikaye kitaplarını dağıtmış okuyorduk.Ben de kitap okumaya dalmışken Metehan karşımda belirdi.Hafif bir sesle elinde hikaye kitabını göstererek.
-Öğretmenim siz bana bu kitabı vermişsiniz.
Kitabı aldım,inceledim,olumsuz bir durum görmedim.
-Ne oldu Metehan,beğenmedin mi?
-Hayır öğretmenim...Bu kitabın üzerinde 7-8 yaşlar için yazıyor.
-Öyle mi ? Pekala sen kaç yaşındasın?
-Ben 7,5 yaşındayım öğretmenim" dedi.